Even iets persoonlijks.....

Ongeveer een jaar geleden in de eerste lockdown ging het allemaal niet zo lekker met mij.

Ik baalde dat ik geen les meer kon geven en zat zwaar in de weerstand.
Na een aantal weken net toen ik dacht dat ik het allemaal wel geaccepteerd had begon een periode van allemaal lichamelijke problemen. Mijn hele immuunsysteem sloeg op hol, de ene na de andere ontsteking stak de kop op.

Ook mentaal liep het niet.

Ik merkte dat ik veel chaotischer werd dan ik normaal al ben, ik vergat afspraken, raakte constant spullen kwijt, het overzicht verdween compleet. Ik voelde me enorm onzeker en labiel. Aanpassen aan de nieuwe Coronawereld viel me toch zwaarder dan ik in eerste instantie dacht.
Simpele alledaagse dingen werden een ramp, boodschappen doen, eten koken, huishouden op orde houden, maar ook lezen en zelfs onder de mensen zijn had ik eigenlijk geen zin meer in.

Wat de heck is er met me aan de hand?

Ik ging terug naar mijn houvast, mijn meditatie kussen. Ritme vinden, vroeg opstaan, tijd voor mezelf creëren. Weer gezonder eten, minder suiker, minder koffie, yoga.

Begin van de zomer begonnen me een aantal dingen duidelijk te worden. Een van mijn dochters kreeg twee jaar geleden de diagnose ADD. Ik moet zeggen, ik wist er weinig van. Dat was toch de nieuwe modegrill in de wereld van het labels plakken? Eigenlijk had ik heel veel vooroordelen over AD(H)D, zonder me er ooit echt in verdiept te hebben. Maar nu ging het over mijn eigen kind en als iets echt mijn interesse heeft ga ik er helemaal los op😂.
Tijdens het eerste gesprek bij de psycholoog van mijn dochter hierover begonnen de kwartjes te vallen.
Ik begon steeds meer te herkennen in mezelf. Maar het drong nog niet echt helemaal door. Totdat ik het boek Scatterd Minds van Gabor Mate las. Herkenning van het eerste tot het laatste hoofdstuk. Ik heb me laten testen, en na die hele testdag kwam dan toch echt de conclusie: ADHD en niet zo’n beetje ook.

De Testdag was verhelderend.

De gesprekken met psycholoog, psychiater en de werking van medicatie voelen. Het blijkt ook dat bij vrouwen perioden van hormonale schommelingen de ADHD klachten enorm kunnen versterken. In mijn geval nu dus de overgang waar ik al een aantal jaren in zit.
Ik ben gestart met medicatie en ook met cognitieve gedragstherapie. Ik leerde vooral praktische dingen, meer structuur aanbrengen, agendabeheer, plannen, delegeren, maar ook inzicht in wat het voor invloed heeft gehad op mijn leven. De chaos, de impulsiviteit, onrust, ongeduld, heel veel willen maar geen idee hebben hoe, moeilijk met emoties kunnen omgaan, altijd op zoek naar iets nieuws, iets anders.
Heel lang heb ik op allerlei niet zo gezonde manieren geprobeerd om de onrust te lijf te gaan, in mijn tienerjaren begon ik met roken, wiet, heel veel maar dan ook echt heel veel koffie, sporten als een malle. Later ook perioden van heel veel alcohol daar dan steeds weer mee stoppen maar toch ook weer beginnen, want ja het is zo gezellig he?(nou, voor mij niet hoor). Ik zocht elke keer weer naar nieuwe manieren om de onrust te stoppen. Dit had ook veel leuke kanten, ik ben in mijn eentje heel veel op reis geweest heb daar de meest gave avonturen beleefd en geweldige mensen ontmoet, ik heb een jaar in Zwitserland gewoond toen ik 17 jaar was. Steeds maar weer nieuwe dingen, banen, opleidingen, mensen… Terugkijkend ben ik heel lang bezig geweest naar een remedie voor mijn probleem ook al had ik niet door wat dat probleem nou precies was.

15 jaar geleden ben ik uit pure wanhoop begonnen met mediteren.

Eigenlijk was het mijn laatste poging om rust te vinden en om eindelijk mijn leven op de rit te krijgen. En het hielp, niet meteen maar langzamerhand veranderde de dingen als vanzelf om me heen. Ik leerde wat ik voelde, waar ik behoefte aan had, ging beter voor mezelf zorgen, kreeg toegang tot een stuk in mezelf waar ik wel rust en overzicht bleek te hebben. Ik leerde mezelf kennen. Ik mocht kiezen en ik had wel invloed. Ik ging dingen doen die belangrijk voor me waren, die ik leuk vond. Leerde mijn grenzen herkennen en aangeven. Ik stopte met roken en alcohol. Beter eten, goed slapen.
Ik weet nu dat in stressvolle perioden de ADHD klachten meer de kop op steken. Maar ik weet ook dat ik veel meer ben dan vier letters en dat je veel verder kunt kijken dan het label. Er is veel meer dan alleen medicatie en therapie. Je hebt zoveel meer invloed dan je denkt. Train je aandacht en je leven verandert, hoe dan ook. Je hoeft je nooit slachtoffer te voelen want in dit moment liggen oneindig veel mogelijkheden.
Love Your Beautiful Brain, Because it’s the Only one you’ve got.
X Mandana 🧘‍♀️
Over de schrijver
Ik geloof dat ieder mens kan leven vanuit bezieling. Leven vanuit je diepste verlangens en daarbij gebruik maken van alle talenten die in jou besloten liggen. Ieder mens heeft dit vermogen en als we dit ten volle benutten kunnen we leven met compassie voor onszelf en dus ook voor anderen, maken we keuzes die goed zijn voor ons lichamelijk en geestelijk welzijn en doen we werk waar we voldoening en plezier aan beleven en ons geld mee verdienen.Kortom, dan leven we voluit!
Reactie plaatsen